kahrolsun kahrolması gereken kahrolası şeyler

Kendi minik dünyamda bir oyana bir bu yana tam devrilecekken ayakta kalmaya çalışıyorum, Her defasında yeniden başlıyor bu oyun ve ben her seferinde yeniden yıkılacak gibi oluyorum bazı zamanlarda yıkılıp taşları yeniden diziyorum. Kimi zaman dizlerim yara bere içinde, kimi zaman avuçlarım kanlar içinde kalıyor. Her kalktığımda izlerini taşıyorum, acısı geçiyor ama öğrettiklerini unutmuyorum Kahrolması gereken kahrolası bazı şeylerin olduğu gerçeğini es geçemiyorum kendi basit minik dünyamda ancak değiştirmek için ne kadar mücadele edersem edeyim, kasa hep kazanıyor. Oyunu onların kurallarına göre oynamayı öğrendim artık kaybetmiyoruö Yüzüme yerşeltirdiğim maskelerim o kadar gerçek ki kimsenin geride kalan sikinde değil. Kendi basit mücadele alanımızda ayakta kaldığımız sürece sorun yok düştüğümüz zaman kimse çiğnemekten çekinmeyecek. Kahrolası bazı şeyler, kahrolmayacak ve düzen ancak bütün şartelleri indirdiğimiz zaman son bulacak, Doğmak kadar doğal olan ölüm, bütün kahrolası şeylerin sonu yeni umutların başlangıcı olacak. Hayat bize bu gerçeği seve öğretecek ve sonunda birer çiçek, birer çimen, bir ağaçta meyve olacağız. Her neyse konu çok sikimtrak bir noktaya geldi, kahrolsun kahrolması gereken kahrolası şeyler çünkü...

solcu duvar yazısı gibi başlayıp amerikan türkçe dublajlı film repliğine dönmüş bir söz gibi